Vjera gleda u samu sebe

pored čulnog haosa i plastike
ne može zasijati iskra iz kremena
sve kopije sanskrita i oblici svastike
težnje su ništavila iz zlog sjemena

atentatom protiv duha
svršen je plan i uzvišena prostota ruha
kontinente i jedinke potopilo je doba bez sluha
osim onih koji u sebstvu nose
ostatke sazviježđa i nepregažene rose

bujan opus beztjelesnog zanosa - je kruna
bez dužnosti pred kojima se slabći prostiru
ljudi - kratkovidni tragači utjehe između sutra i juče
zavirite u sebe, u svoja srca
kroz koja krv nevidljive niti života vuče

bez predstava o sjaju i slavi
bez obmana pred kojima se divljak davi
prenisko ste se strmoglavili i pali
nedshvatljiv je za vas raskošni svod
koji se nad vama plavi